Post

Mekare ansichtkaarten stuurn a’w ‘n paar daagn uut bunt of met vakantie, dat kump tegenswoordeg haoste neet meer veur. Met whattsapp, mailberichtjes, Twitter en Facebook holle wiej mekare dageleks op de heugte van ons wel en wee, tillefoneern is olderwets an ‘t wodden. Luu dee’t gek bunt op nostalgie vindt dat jammer. Sommegen vertikt ‘t zelfs um teeng de trend in mekare de groeten te doon via de digitale snelweg. Zee zweert bie ‘t handgeschreevm ansichtkaartje met ‘n foto van Egmond an Zee.

Kots he’k wat administratie uut ezoch van ‘n aoverleden familielid. Deuzen vol papier met daorin ‘n flinke stapel kaarten. Honderden kwamm der veur den dag, interessant materiaal. Ik bedoele neet de foto’s van Schin op Geul, Scheveningen en al dee andere vakantiebestemmingen.

Nee, de achterkanten van dee plaatjes verteln miej verhaaln van ontbraekende stukskes familiegeschiedenis. De genealogie is wel bekend, maor wat de luu bezeg heel, wat eur gedachtengang was, daor kom iej generaties later neet meer zo makkelek achter.

En laot noe juust de achterkanten van dee ansichtkaartjes daor wat lech aover schienn. Waor woonn dee tante uut 1898 en wat dee ze veur de kost? De oldste informatie kwam uut 1910. Meer dan tweehonderd kaarten töt an de Tweede wereldoorlog. Ik kwamme achter adressen waor-t zee de post ontvingen, dus in betrekking waarn en hebt ewoond. Mangs las ik ‘n opdracht, kaartje van Mevrouw an de huusholdster: ‘Volgende waeke dinsdag komme wiej terugge uut Zwitserland, maak iej de boel thuus vaste in odder?’

Wat mien opveel was ‘t correcte taalgebruuk jegens mekare. Dat geet vandage an den dag wat lösser. Bie zeekte wodden der met elaefd, zonder mening of oordeel. Tegenswoordeg wete wiej meer en he’w daoraover ‘n ander gesprek. Wiej dörft ok meer te vraogen.

Breve en kaarten wodt noe allene nog correct bezorgd at der ‘n name op steet met de staotname, huusnummer en postcode. Digitale post kump éénvoldeger op de goeie plekke terechte: sneller, maor wel bienao net zo simpel as honderd joor elene. “An Johan, Op de Botterboer biej Wichmond’, las ik, op 'n breefkaarte uut 1920, op de achterkante van één of andere kathedraal.