Onze taal

 

Veur mien verjeurdag, alweer ’n paar maond trugge, kreeg ik de taalkalender van ‘Onze taal'. Dat is 'n scheurkalender met taalgekkegheid uut Vlaanderen en Nederland. 't Leuke is ok nog ‘s dat der elke maondag iets op zo’n blaadje steet aover ‘n dialect. Dreehonderd en viefenzesteg daagn, elken dag 'n papierken met  vremde woorden, gezegdes en uutleg van de herkomst dervan. 't Bast ok van de kronkelnde hassenspinsels woor at schrievers van advertentieteksten en persberichten ons op trakteert. Jourrnalistieke redacties könt der ok wat van. Eén zo’n pagina van de kalender is 'n flinke training veur de lachspiern; 't gif vermaak en is leerzaam tegelieke.

Wat te denkn van de reclame veur ‘Sokken veur mansluu dee-t bie mekare blieft in de wasse' of ‘Kaerl schaamt zich veur de sneakers dee-t e neet dreg in zien kleernkaste.’ Hoo zol dat egaone waen met de ‘Hengeloër den is op-epakt nao 'n mislukte achtervolging deur 'n gekanteld politiebusje’. Daorna volgen nog niejs aover 't milieu: ‘zwaore verontreineging nao lozing crimineeln.’ As schriever kö'j jaloers wodden op zovölle taalkundege creativiteit, maor jao, wee begrip oe dan nog.

Zoas met alles bunt der luu dee vindt dat de taal met al dee sloddege fratsen wordt verrinneweerd, andern könt der smakelek umme lachen en haalt de scholders der aover op. O, jao: verrinneweren da’s ’n dialectische verbastering van ruïneren.

En dan de kwisvraogn. In welk land wodt de meeste taaln espraoken? Van wee is de uutspraak ‘De leugen regeert?' In welk joor is dat uut-espraoken? Zeuk ‘t maor ‘s op, 't bunt leuke weetjes en mangs leer iej der ok nog wat van.

Ik kan ‘t neet aover mien hatte verkriegen um dee vermakeleke vellekes van den kalender af te scheurn, want dan bu’j ze kwiet. Dat blöksken les as ’n spannend boek en door trek iej ok gin pagina’s uut. ’t Is ok nog ‘s ’n mooi naoslagwark. Kan good van passe komm a’j stukskes schrieft of a’j op ’n verjeurdagvisite verlaegen zit um ’n verhaal. Aover de toestand in de weerld, ‘t weer en de zeektes dee ons aoverkomt bu‘j immers ok nog ’n keer uut-epraot. Onze taal dut ’t dan altied.