Groene long

Er zijn plannen in de maak om ons dorp op de kop te zetten. School, sport en recreatie moeten bij elkaar worden gebracht, nabij de kern van het dorp.

Vertegenwoordigers van de diverse geledingen hebben erover nagedacht.  Samen met de gemeente Lochem komen zij tot de aanbeveling om drie locaties te onderzoeken waar de inbreiding kan plaatsvinden. Welke locaties dat zijn, daarover wordt gezwegen. De media wordt gezocht om de ambitie kenbaar te maken, maar niemand mag weten op welke plekken men gaat broeden. Dat is vreemd, omdat daardoor speculatie en wilde verhalen ontstaan.

Elke Gorsselnaar kan in en rond het dorp enkele plekken aanwijzen waar ruimte is voor een dergelijk ambitieus plan. Ten noordoosten hoeft er geen grond voor worden aangekocht. Rondom de speeltuin aan de Elfuursweg ligt voldoende gemeentegrond om goed uit de voeten te kunnen. In de kern zelf, tja, als het Trefpunt dan toch wordt afgebroken, benut die ruimte dan opnieuw, zou ik denken. Betrek de omliggende bedrijvigheid erbij. Maak van de Molenweg ter plaatse een aantrekkelijke boulevard waar Gorsselnaar en dagrecreant graag komen. Ongetwijfeld zijn er meer plekken aan te wijzen waar iets mogelijk is.

Wat mij betreft zijn alle plannen bespreekbaar, mits de open groene ruimte tussen school, museum, touwslager en tramhuisje buiten schot blijft. Dat grasveld is karakteristiek voor ons dorp, het geeft ons lucht. Deze plek volgieten met beton en asfalt zou een doodzonde zijn.

Ook om een andere reden mag het niet gebeuren dat ‘ons grasveld’ wordt opgeofferd voor de grillen van betonstorters. De kans is namelijk te groot dat over enkele decennia blijkt dat het offer voor niets is gebracht.

Het Trefpunt wordt binnen vier decennia afgebroken. Verouderd, is de stelling. Dat zal ongetwijfeld waar zijn. De binnenkant telt teveel fratsen die in de huidige tijd optimaal gebruik in de weg zitten. Dat zegt wat over gebrek aan lange termijn visie bij opdrachtgevers en architecten. Het is niet eenvoudig om toekomstige gebruikerseisen in te schatten, dat erken ik. Maar, is het eigenlijk geen schande dat een dergelijke creatie al na vijfendertig jaar wordt opgeruimd met de sloophamer? Mij ontbreekt het vertrouwen dat nieuwbouw de toets van minstens een eeuw duurzaam gebruik zal doorstaan. Laten we die kunsten daarom maar uitvoeren op plekken waar aantasting van het dorpsgezicht minder kwaad doet.

De groene long moet blijven, zodat het dorp blijft ademen.