De Graafschap

Degene die denkt dat dit stukje over de voetbalclub uit Doetinchem gaat heeft het mis.

Onlangs las ik een Facebook-bericht van Liander, de netwerkbeheerder van kabels. Daarin stond dat de acht Achterhoekse gemeenten samen met Doesburg, Lochem en Zutphen opdracht hebben gegeven voor de aanleg van glasvezel in het buitengebied.

‘Vreemd bericht’, was mijn eerste gedachte. ‘Waarom worden er drie uitgezonderd van de Achterhoek?’

Liander reageerde op mijn vragen samenvattend als volgt: de acht Achterhoekse gemeenten zitten met elkaar in een samenwerkingsverband. De andere drie zoeken het ergens anders, maar bij dit project haken ze aan.

Geen antwoord op mijn vraag dus, die over de geografische samenstelling van de Achterhoek ging. Men houdt vast aan de acht gemeenten, alsof er maar acht zijn in de Achterhoek. In bestuurlijk Nederland draait het steeds meer om Regionale samenwerkingsverbanden. Mooi voorbeeld hoe grenzen langzaamaan vervagen.

Een week later zijn er krantenberichten over geld dat de regio instroomt om, met name, de economie te stimuleren.

De acht Achterhoekse gemeenten krijgen enkele miljoenen uit het Gemeentefonds en De Stedendriehoek doet er niet voor onder, uit een Europees potje. Deventer en Apeldoorn lijken spekkoper, over Lochem en Zutphen geen woord, althans in de krant. Regionomie, een nieuwe term die in Staphorst is bedacht, wordt belangrijker. Voor streekproducten komt meer aandacht.

Wordt het niet eens tijd om het begrip Achterhoek achter ons te laten.­ De lading dekt de inhoud al lang niet meer. Grenzen die duidelijk leken vallen weg.

Om het dicht bij huis te houden pleit ik ervoor om de gemeenten Lochem, Zutphen en Berkelland (en wellicht een stukje Bronckhorst) onder te brengen in regio ‘De Graafschap’. Een gebied met min of meer de contouren van het oude graafschap Zutphen. 

Regio’s, niet te groot en niet te klein, worden belangrijk, kijk naar de nieuwe geldstromen. Belangrijker is dat zij dichter bij de beleving van de mensen staan en het streekeigene wordt in economisch opzicht een factor van belang. Daarnaast brengt het meer duidelijkheid omtrent de vraag: waar hoor ik eigenlijk bij? De Graafschap heeft veel te bieden. In de politiek zal een proces rond zo’n ‘afscheidingsbeweging’ tientallen jaren, dus veel te lang, duren en wellicht nergens toe leiden. In cultureel opzicht kunnen we er vandaag mee beginnen. Als de bevolking samenwerkt om het gebied een eigen ‘smoel’ te geven dan zetten we onszelf onuitwisbaar op de kaart.

In mijn eigen dorp is de laatste jaren veel lokale activiteit ontwikkeld rondom de komst van museum MORE. Het dorp is er in meerdere opzichten ’van gaan leven’. Voorlopig lijkt het er echter op dat vooral reactief wordt gehandeld. Er is dus nog wel wat werk te doen om het streekeigene van binnenuit de aandacht te geven die het nodig heeft. 

Wat betreft het voetballen. Toen ik zeven was mocht ik voor het eerst mee naar een wedstrijd aan de Vetkampstraat in Deventer. Sindsdien ben ik fan van ‘Kowet’, rood en geel zijn voor mij altijd prachtige kleuren gebleven. Ruim vijf en vijftig jaar geleden verviel voor mij daarmee de ‘oude’ grens tussen Gelderland en Overijssel, tussen Achterhoek en Salland.

Regio De Graafschap, dat kan echt wat worden, mits we niet met de rug naar onze buren gaan staan.